Ridley Noah Fast – klimmen met een sprintfiets

Afgelopen zomer nam ik de proef op de som en nam een razendsnelle sprintfiets van Ridley mee naar de bergen. De Ridley Noah Fast zag diverse legendarische beklimmingen in de Pyreneeën en reed met mij ook omhoog bij de Ventoux. Is een fiets, die puur gebouwd is om te sprinten, in staat om de Tourmalet te trotseren?

Ridley Noah Fast met schijfremmen – de details

Zonder al te veel materiaal op te sommen, kreeg ik een dikke fiets mee van Ridley. Bij BeukerSport in Huizen monteren we eerst een bergverzet, iets wat natuurlijk niet standaard aanwezig is op het sprintmonster uit België. De fiets is uitgerust met onderdelen van Rotor waarbij de disc brakes het meest opvallen. Niet dat ze in het oog springen, maar de scherpe randen zijn netjes gepolijst. Waar voorheen iedereen uit het profpeloton over scherpe gevaarlijke randen viel, heeft Rotor dit netjes aangepakt. Of beter gezegd afgevlakt. Schakelen op de cassette gaat elektronisch met de Ultegra groep van Shimano. De fiets is met de 8070 Di2 groep afgemonteerd. De voorbladen en de Flow crank zijn ook van het Spaanse Rotor. De Noah Fast rolt op de wielen van het voor mij onbekende merk Forza. De vierenhalve centimeter hoge velgen zijn voorzien van een DT Swiss 350 naaf. Het stuur, de stuurpen en ook de zadelpen komen uit de stal eigen stal van Ridley.

De fiets is mede verantwoordelijke voor een flink aantal overwinningen bij de profs. Niemand minder dan Caleb Ewan reeg in 2019 de ene na de andere overwinning aan elkaar. De Australiër van Lotto-Soudal was succesvol in de Tour met drie zeges en pakte er ook twee in de Giro. Niet verkeerd. Dit jaar gaat Caleb gewoon verder want hij zet de tweede etappe van de Tour Down Under op zijn naam.

Waarom klimmen met een sprintfiets van Ridley

Er stonden voor 2019 twee grote doelen op de agenda. Ik ging naar The Ride Dolomites in september en eerder dat jaar reed ik voor het eerst in de Pyreneeën en de Ventoux op. Er is geen specifieke reden waarom ik met de aerobike van Ridley naar de bergen trok. Het kwam nou eenmaal zo uit. Mijn contact bij de Belgische fietsenmaker zag een mooi verhaal wel zitten en zo kreeg ik de fiets mee. Ik twijfelde even, maar de fiets ziet er fraai uit en de sprinters gaan er ook de bergen mee over. Waarom ik dan niet? Challenge accepted.

Vermogensmeter mist op de Noah Fast Disc

In aanloop naar mijn twee tripjes dit jaar, heb ik getraind op vermogen. Mijn voorbereiding begon januari 2019 binnen op zolder met Zwift. Op mijn Wahoo Kickr train ik op vermogen en houd ik mijn hartslag zijdelings in de gaten. Mijn eigen racefiets is voorzien van een vermogensmeter die compatible is met Shimano en buiten kon ik dus ook meten. Op de Ridley Noah Fast vind ik dus een Rotor crank terug met bijbehorende crankarmen. Geen man over boord, maar ik ben ondertussen wel gewend om op de getallen van mijn vermogen te letten. Mijn vermoeden is dat ik de vermogensdata op langere klimmen ga missen. Het is natuurlijk wel mogelijk om vermogensdata uit Rotorcranks te krijgen, alleen is deze (test)fiets daar niet mee uitgerust helaas.

Testrit op het vlakke – De Ridley op zijn favoriete terrein

Voordat ik afreis naar het zuiden van Frankrijk probeer ik de fiets eerst uit in het vlakke Nederland. Een testrit om te kijken of het zadel op de juiste hoogte staat en om een algemene indruk van de fiets te krijgen. Ik rijd een voor mij bekend rondje om de Loosdrechtse plassen heen. Een stuk waar ik elke klinker ken en waar geen enkele bocht mij meer verrast.

Natuurlijk, ik heb goed getraind voor de uitdaging. En ja ik ben goed fit, maar het valt mij op dat ik flink vaart maak met de Noah Fast. Ik pak op een segment van 6 kilometer zelfs een bekertje met de 10e plaats. Niet gebruikelijk voor mij als hobbyfietser. Het zadel staat goed afgesteld en de fiets voelt prima aan. Mijn eerste kennismaking met de Ridley Noah Fast is positief. Met deze fiets kun je niet op je gemak peddelen. Nee, hij vraagt om gas geven. Er is alleen weinig vlak en op het afdalen na amper gas geven in de bergen. Geen probleem, dat wist ik van te voren. Op naar de hoogtemeters, op naar Frankrijk.

Pyreneeën omhoog – Ook daar is de Noah Fast

Na aankomst in het hotel beginnen we onze trip met een ‘opwarmertje’. Even de benen laten doorbloeden en op spanning zetten met een korte klim. De klim is niet moordend en ik fladder lekker omhoog. Kletsen en genieten, wat een prachtige omgeving hier. We overbruggen 900 hoogtemeters in 33 kilometer. Het klimmen met de fiets na de testrit op het vlakke bevalt me goed. Al moet ik toegeven dat het afdalen echt een feestje is. De Noah Fast is zo aero dat ik amper hoef te trappen om toch flinke snelheden te halen. Tel daarbij mijn gewicht op wat niet overeenkomt met de profs en je hebt een kleine raket onder je kont. Vet!

De dag erna staan er twee legendes op het programma want we trekken vanuit het hotel richting de Tourmalet om daarna de Aspin te bedwingen. De Tourmalet is pittig, maar het is een enorm voorrecht om hier te mogen fietsen op de Ridley Noah Fast. Op de Aspin komen mijn wattages naar boven en rijd ik als een dolle omhoog. Zonder de getallen van vermogen te zien een fantastisch gevoel. Deze inspanning moet ik op de Col de Beyrede bekopen want hier gaat het voor geen meter meer. Zodra de percentages boven de 15% uitkomen ben ik gezien, ik stap af. Gelukkig hebben we een volgwagen met fietsrek bij ons, ik kreeg de pedalen niet meer rond.

Na een goede maaltijd en verdiende nachtrust maken we ons op voor de Hautacam  en de Soulor. Het is warm, ik zweet en ik zie af. Maar heel eerlijk, dit wil je voor geen goud missen. Wat een fantastische fietstrip is dit en wat beklimmen we magische bergen. Voor mijn gevoel doet de sprintfiets van Ridley prima zijn ding als het bergop gaat. De fiets wil vooruit, is stijf en ligt steady op de weg. Met zijn 7,5 kilo is het niet een ultra lichte klimfiets en de gewichtsfreaks laten deze aerobike vast links liggen, maar dat neemt niet weg dat het een top fiets is. Door de vette cockpit zijn alle kabels weggewerkt en ziet hij er ook nog eens dik uit. Knap fietsje.

Laatste etappe met de Ridley – Mont Ventoux

Wat volgt na afloop van deze etappe is een verkleedpartij naast de auto om vervolgens vanaf de Pyreneeën door te knallen naar de Mont Ventoux. Met de auto welteverstaan. De rit duurt net wat te lang, we komen laat en brak aan. Snel pitten want morgen staat die mythische reus van de Provence op het lijstje.

Wakker worden met prachtig weer aan de voet van de Mont Ventoux voelt als een sprookje. Na het ontbijt maken we de fietsen gereed en gaan we op weg richting deze legendarische berg. We vertrekken van ons hotel in Bèdoin en zien al vrij snel de reus voor ons liggen.

De weg loopt omhoog, maar voelt nog prima aan omdat de percentages onder de 5% blijven. We kletsen dus gaat het nog makkelijk. Op zich is dit prima om warm te draaien, alleen zit er ook een andere kant aan de medaille. De klim uit Bèdoin telt 21 kilometer met een gemiddeld percentage van 7,5%. Op het moment dat je wat lafjes begint onder de 5%, moeten die percentages in de volgende kilometers gecompenseerd worden. Vanaf het bordje met ‘kilometer 6’ erop voel ik dat direct aan de benen. De weerstand op de pedalen neemt toe en ja, dan is het afzien.

Fast finale rijden met de Ridley- op naar het bord: Sommet du Ventoux

Langzaam maar zeker zwoeg ik omhoog en er lijkt voor mij idee geen eind te komen aan die 21 kilometer. Zodra de bomen en begroeiing minder worden zie ik steeds meer details van Mont Ventoux. De karakteristieke kale berg laat zich aanschouwen en dat is ondanks het afzien bijzonder indrukwekkend. De gemiddelde percentages lijken milder in het tussenstuk, maar aan het eind lopen ze toch weer iets op. Ik richt mij druipend van het zweet met de Ridley onder mijn kont op een man voor me. Mijn doel is om hem geleidelijk te benaderen om er dan ‘op en over‘ te gaan. Dit lukt me net niet, maar ik lever wel een enorme inspanning. Buiten adem geef ik mijn fiets af en pak even een minuut de tijd om bij zinnen te komen.

Afdalen – mini raket spelen met de Noah Fast Disc

Als ik weer helder van geest ben en op mijn gemak wat gedronken heb is het tijd voor dé foto. Met fiets onder het bekende bord even poseren net als honderden andere wielerfanaten die dag. Op naar beneden richting Malaucène. We dalen aan de andere kant af om iets te gaan eten in het andere dorpje bij Mont Ventoux.

Die afdaling vliegt werkelijk voorbij. Met snelheden boven de 80 kilometer per uur werk ik de weg naar beneden af. Gekkenhuis als je het mij vraagt. In de afdaling haal ik mensen zonder al te veel moeite in, het is niet dat ik met alle macht omlaag vlieg door veel zelf te trappen. Het voordeel van een iets zwaardere fietser.

De Ridley Noah Fast stuurt perfect en laat zich strak door de bochten gooien. Bijkomstig voordeel zijn de schijfremmen, wat een uitvinding is dat. Ik zou niet graag meer met een traditionele velgrem zo’n afdaling willen doen. Fantastische remkracht.

Naar huis – de Ridley gaat terug

Eenmaal thuis geniet ik na van het mooie avontuur in Frankrijk. Wat een dagen hebben we gehad op de fiets.

Ik ben zeer tevreden over de Ridley. Hoewel de Noah Fast een sprintfiets is, een typisch aeromodel, heb ik er fijn mee geklommen. Het is niet de eerste fiets die je zou selecteren voor een reis met veel hoogtemeters. Toch stelt de fiets mij niet teleur.

Kan hij lichter? Ja natuurlijk want zonder schijfremmen en bijvoorbeeld een Dura Ace afmontage kun je veel gewicht winnen. De set Forza wielen weegt ruim anderhalve kilo en iets zegt mij dat je ook daar kunt besparen. Met wat andere tweaks kom je al snel nog lichter uit.

Op het vlakke en als de weg na een klim naar beneden loopt, is de fiets amper bij te houden. Hij stuurt strak, voelt solide aan en ziet er ook nog eens vet uit. De geïntegreerde cockpit is in lijn met het frame en de voorvork.

De wielen rollen pas goed als de snelheid hoog is, dat merk ik tijdens mijn vlakke rondje. Gaat de weg omhoog, is er weinig over de wielen te zeggen. Te presteren naar behoren voor een aerobike en zijn wat mij betreft te vergelijken met andere merken als Fore, FFWD en Corima.

De fiets gaat via BeukerSport in Huizen terug naar Ridley. Hierbij mijn dank aan Ridley en BeukerSport voor de fijne samenwerking.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *